Μελισσοκομικά βιβλία
Έχει αναφερθεί από πολλούς μελισσό-μπλογκερς η αξία μιας μελισσοκομικής βιβλιοθήκης. Η σημασία της είναι όντως πολύ μεγάλη μιας και ο εκάστοτε μελισσοκόμος μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανατρέξει σε αυτήν και να λύσει τυχόν απορίες που έχει. Προς την κατεύθυνση αυτή αγόρασα τα δύο νέα βιβλία που θεωρώ πως είναι απαραίτητα για όλους του μελισσοκόμους νέους και παλιούς.
- Ασθένειες των μελισσών - Wolfgang Ritter
- Σύγχρονη Μελισσοκομία - Henri Clement
Θεωρώ πως είναι απαραίτητο λοιπόν να υπάρχει στο σπίτι κάθε μελισσοκόμου μια γωνιά όπου θα μπορεί να φυλάει τα περιοδικά και τα βιβλία του. Επίσης επειδή παρατηρώ πολλές φορές πολλούς μελισσοκόμους έμπειρους και άπειρους αλλά και τον ίδιο μου τον εαυτό να δίνουμε συμβουλές ή να βγάζουμε συμπεράσματα αβίαστα με απλές ενδείξεις και όχι με τεκμηριωμένες αποδείξεις, γίνεται ακόμα μεγαλύτερη η ανάγκη ύπαρξης μιας τέτοιας μελισσοκομικής γωνιάς, ώστε να μπορεί ο οποιοσδήποτε να βγάλει και τα δικά του συμπεράσματα ανατρέχοντας σε επιστημονικά βιβλία και όχι σε απλά συμπεράσματα ενός τρίτου του οποίου η γνώση του και η εμπειρία μπορεί να είναι σχετική. Πιστεύω λοιπόν πως το να επενδύσει κάποιος 15 με 20 ευρώ για ένα βιβλίο δεν είναι σπατάλη, αλλά επένδυση της οποίας η απόδοση θα είναι οικονομικά πολλαπλάσια και άμεση.
Η γνώση είναι δύναμη. - Σερ Φράνσις Μπέικον
Συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μελισσοκομία είναι επιστήμη,δυστυχώς ο Έλληνας μελισσοκόμος δεν θέλει να γίνει επιστήμονας αλλά αρκείται στην γνώση που του μετέδωσε ο παππούς που του είχε μεταδώσει ένας άλλος παππούς......γι'αυτό το επίπεδο είναι στην μεγάλη μερίδα τρις γενεές πίσω.
Την ίδια στιγμή καθηγητές πανεπιστημίου συνεχώς επιμορφώνονται.....
Βαγγέλη σε ευχαριστώ, είναι έτσι όπως τα λες και πολλές φορές και λίγο χειρότερα. Είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε τα πράγματα καθοδηγώντας σωστά όσους θέλουν να ασχοληθούν με τον κλάδο και βοηθώντας τους νέους βοηθάμε γενικότερα τον κλάδο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι καθόλου άσχημο να να ανοίγουμε τους ορίζοντές μας και να μαθαίνουμε νέα της μελισσοκομίας από άλλες χώρες διαβάζοντας βιβλία ξένων μελισσοκόμων . Ομως εδώ πρέπει να επιστήσω την προσοχή ειδικά στους νέους μελισσοκόμους! Τα πρώτα βιβλία τα οποία θα πρέπει να διαβάσουν θα πρέπει να είναι ΕΛΛΗΝΙΚΑ σύγχρονων συγγραφέων . Ελπίζω να αντιλαμβάνεστε τους λόγους. Αλλη η μελισσοκομία στην Γαλλία ή την Βρεττανία και άλλη στην Ελλάδα.Αν μάθουν τα της Ελλάδας τότε θα είναι ευχής έργον να διαβάσουν και το τι γίνετε εξω από δω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Γιάννη συμφωνώ και επαυξάνω, εννοείται πως πρέπει να υπάρχουν πρώτα τα ελληνικά βιβλία και στην συνέχεια όλα τα ξενόγλωσσα. Η κεντρική ιδέα είναι πάντως πως θα πρέπει όλοι οι μελισσοκόμοι νέοι και παλιοί να επενδύουν σε γνώση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟνομάζομαι Γιώργος Κωνσταντινίδης και αρχικά θα ήθελα να μου επιτρέψετε να πω και εγώ 2 λογάκια για αυτά τα 2 βιβλία, αφού πρώτα ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι έμπειρος επαγγελματίας μελισσοκόμος, ούτε καν ερασιτέχνης. Εκπαιδεύομαι από το φθινόπωρο που μας πέρασε και τώρα ετοιμάζω τις πρώτες μου κυψέλες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈπειτα θα ήθελα να συγχαρώ τον κάτοχο του blog, γιατί όταν πέρσι άρχιζα να διαβάζω πριν από τη σχολή, δεν είχα κάποιον να μου προτείνει τι να διαβάζω και ίσως και με ποια σειρά, για αρχή ορισμένα βιβλία του εμπορείου. Χαίρομαι ιδιαίτερος που είδα κάτι τέτοιο από κάποιο μελισσοκόμο σε αυτήν την ανάρτηση.
Από τα πολύ λίγα που ξέρω και έχω καταλάβει και εγώ, είναι ότι δεν πρέπει να διαβάζει κανείς στην αρχή, όταν ξεκινά, ξένη βιβλιογραφία για τους λόγους που αναφέρεται και εσείς παραπάνω στις παραπάνω αναρτήσεις σας.
Το βιβλίο «Σύγχρονή μελισσοκομία» (Henri Clement) Εκδόσεις Ψύχαλος, είναι ένα από τα βιβλία που μου άρεσαν και δεν με κούρασαν ως προς το διάβασμα, αν και οι 500 και πλέον σελίδες του δεν είναι και λίγες. Αναφέρεται στο κάθε θέμα, σε συγκεκριμένο αριθμό σελίδων και κάποιες φορές κάποια θέματα που είναι μεγάλα, γράφονται - περιορίζονται σε 2-4 σελίδες. Συμφωνά με αυτό, θα τολμήσω να πω και αν κάνω λάθος διορθώστε με, νομίζω ότι θα πρέπει να θεωρηθεί σαν ένα βιβλίο εγκυκλοπαιδικό και όχι σαν ένα βιβλίο εκπαιδευτικό για μελισσοκόμους. Οπότε το να το διαβάσει κάποιος αρχάριος όπως είμαι εγώ πιστεύω πως είναι καλό. Βέβαια θέλω να πιστεύω ότι έχει γραφτεί με μεράκι αυτό το βιβλίο. γιατί πέρα τις υπερβολικά πολλές φωτογραφίες που έχει, έχει και κάποια σχέδια – πίνακες που δυστυχώς, δεν υπάρχουν συνήθως στα ελληνικά βιβλία. Με μία λέξη, γίνεται αναφορά σε όλα τα θέματα, αλλά όχι σε βάθος στα μεγάλα θέματα.
Τώρα να αναφερθώ και στο δεύτερο βιβλίο, «Ασθένειες των μελισσών» (Wolfgang Ritter) Εκδώσεις Ψύχαλος, το οποίο μου έδωσε την εντύπωση ότι αναφέρεται σε ένα μεγάλο κεφάλαιο της μελισσοκομίας, τις ασθένειες και εμβαθύνει σε ορισμένα σημεία πάρα πολλή που εγώ προσωπικά σαν αρχάριος χάθηκα και δεν μπορούσα να το παρακολουθήσω, αλλά νομίζω ότι καλά κάνει και εμβαθύνει τόσο πολλή, διότι το κάνει να είναι το βιβλίο αυτό ξεχωριστώ και πιστεύω ότι δεν πρέπει να μην λυπεί από καμία μελισσοκομική βιβλιοθήκη, αλλά και από κανένα μελισσοκόμο ερασιτέχνη ή επαγγελματία. Παρόλα αυτά όμως, δεν παύει να αναφέρεται σε ξένα βόρεια κράτη, που κάνουνε μελισσοκομεία με διαφορετικές καιρικές συνθήκες κ.λ.π.
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω, ότι όλα τα βιβλία μελισσοκομίας, θα πρέπει να επανεκδίδονται και να τροποποιούνται συχνά, ειδικά αυτά των ασθενειών, όσα και όπου υπάρχουν, διότι τόσο τα φάρμακα και οι μέθοδοι αντιμετώπισης τους αλλάζουν από την μία πλευρά, όσο μπορεί να υπάρξουν και απαγορεύσεις αυτών καμιά φορά από την άλλη πλευρά. Έτσι αρχίζουν να παλιώνουν τα περιεχόμενά των βιβλίων αυτών ή και να τα προσπερνούν οι ίδιες οι εξελίξεις του κλάδου.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία σας και εύχομαι να έχετε μια καλή μελισσοκομική χρονιά με πολλά πολλά μέλια.
Αγαπητέ Φίλε Γιώργο, είμαι της άποψης και το έχω τονίσει αρκετές φορές μέσο του ιστολογίου ότι δεν νοείται μελισσοκόμος, που δεν διαβάζει και δεν ενημερώνεται. Ενημέρωση δεν σημαίνει μόνο σερφάρισμα στο ίντερνετ αλλά και βιβλία και διασταύρωση των πληροφοριών με άλλα βιβλία. Όπως πολύ σωστά είπες αλλά βιβλία είναι γραμμένα για διαφορετικές χώρες, άλλα έχουν παρωχημένες πληροφορίες και δεν έχουν για χρόνια ενημερωθεί και ούτω καθεξής. Αυτό όμως το οποίο πετυχαίνει ο εκάστοτε μελισσοκόμος είναι ή εμβάθυνση στο αντικείμενο του και η μεγαλύτερη δίψα για διάβασμα και σύγκριση των πληροφοριών. Μαζί με όλα τα παραπάνω χρειάζεται και η γνωριμία με ανθρώπους ικανούς να βοηθήσουν και να μεταδώσουν την γνώση τους κάτι για το οποίο σαν Έλληνες μελισσοκόμοι έχουμε κάνει πολύ μικρή πρόοδο εύχομαι η νέα γενιά να αλλάξει αυτό το καθεστώς ριζικά και να μάθουμε ο καθένας από εμάς να μην ξεχνάει απο που αλλά και πως ξεκίνησε.
ΑπάντησηΔιαγραφή